کشف سه قلک طلایی ۱۷۰۰ ساله در فرانسه
در پی کاوشهای باستانشناسی در شمالشرق فرانسه، گروهی از پژوهشگران به یکی از بزرگترین گنجینههای سکههای رومی دست یافتند؛ سه کوزه باستانی که بیش از ۴۰ هزار سکه طلا و نقره را در خود پنهان کرده بودند. بررسیها نشان میدهد این کوزهها نوعی “قلک خانوادگی” برای پسانداز بلندمدت شهروندان روم باستان بودهاند.
به گزارش سایت اخبار طلا و جواهر گلدنیوز؛ باستانشناسان فرانسوی از کشف شگفتانگیزی در روستای کوچک سِنون (Senon) در شمالشرق کشور خبر دادهاند؛ از دل خاک خانهای باستانی، سه کوزه پر از سکههای رومی متعلق به حدود ۱۷۰۰ سال پیش بیرون آمده است — کشفی که هم از نظر وزن و تعداد سکهها و هم از نظر اطلاعاتی که درباره شیوه زندگی مردم آن دوران ارائه میدهد، اهمیت بیسابقهای دارد.
بر اساس گزارش موسسه ملی پژوهشهای باستانشناسی پیشگیرانه فرانسه (INRAP)، این سه کوزه یا «آمفورا» در گودالهایی در کف خانهای باستانی دفن شده بودند؛ گودالهایی که بهدقت ساخته شده و دهانهشان همسطح سطح زمین بوده است. باستانشناسان معتقدند صاحبان آن خانه از این کوزهها بهعنوان وسیلهای برای پسانداز بلندمدت استفاده میکردهاند؛ چیزی شبیه به قلکهای امروزی، نه صرفاً محلی برای دفن یک گنج پنهان.
به گفته وینسنت ژنوویه، سکهشناس ارشد این پروژه، در کوزه نخست حدود ۳۸ کیلوگرم سکه معادل ۲۳ تا ۲۴ هزار عدد یافت شده است. کوزه دوم ۵۰ کیلوگرم وزن داشته و حدود ۱۸ تا ۱۹ هزار سکه را در خود جای داده است. کوزه سوم اما پیشتر بر اثر فعالیتهای انسانی کشف شده بود و تنها سه سکه در محل آن باقی مانده بود. در مجموع تخمین زده میشود تعداد کل سکهها بیش از ۴۰ هزار عدد باشد.
باستانشناسان بر اساس تاریخ ضرب سکهها زمان دفن آنها را میان سالهای ۲۸۰ تا ۳۱۰ میلادی، یعنی همزمان با دوران پایانی امپراتوری روم غربی برآورد کردهاند. در آن دوران، منطقهای که اکنون شمالشرق فرانسه محسوب میشود، بخشی از مستعمرات رومی بود و تنشهای سیاسی و جنگهای داخلی مردم را به ذخیره طلا و نقره واداشته بود.
بررسی آثار بهجامانده از این خانه نشان میدهد این سکونتگاه در اوایل قرن چهارم میلادی در آتشسوزی بزرگی تخریب شده است. گرچه بعدها بازسازی شده، اما وقوع آتشسوزی دوم باعث شده این کوزههای پر از سکه برای نزدیک به دو هزار سال زیر خاک و فراموششده بمانند.
به گفته متخصصان INRAP، تاکنون در این منطقه حدود ۳۰ گنجینه سکه رومی کشف شده، اما تفاوت اصلی یافته اخیر در حفظ کامل محل قرارگیری و بافت محیطی کوزههاست، عاملی که میتواند اطلاعات ارزشمندی درباره الگوی ثروت، پسانداز و رفتار اقتصادی مردم دوران روم ارائه دهد.
