قربانیان بحران طلا و سکه!-درد دلی با رییس جمهور محترم

چکیده

درد دل رئیس اتحادیه تولیدکنندگان وصادرکنندگان طلا جواهر نقره وسنگهای قیمتی ایران از زبان بخش تولید و تولیدکنندگان زحمت کش و بی ادعا این صنف و صنعت با رییس جمهور محترم .

۱۴۰۱ يکشنبه ۲۳ بهمن
83
قربانیان بحران طلا و سکه!-درد دلی با رییس جمهور محترم

به گزارش پایگاه خبری جهان طلا(گلدنیوز)، سید حجت شفائی رئیس اتحادیه تولیدکنندگان وصادرکنندگان طلا، جواهر، نقره وسنگهای قیمتی ایران در یادداشتی از بحران طلا و سکه صنف طلا و جواهر میگوید و در یادداشتی با رییس جمهور محترم از زبان صاحبان صنف درد و دلی را مطرح کردند.

یکی از فرهنگ های قدیمی و با قدمت در خانواده های ایرانی خرید طلا و جواهر ساخته شده به عنوان سرمایه پشتوانه ی خانواده و استفاده برای زیورآلات است واین فرهنگ، ایران را به یکی از پرمصرف ترین کشورهای  مصنوعات طلا وجواهر تبدیل کرده بود.

در ایام قدیم سکه هنوز جایگاهی در سبد خانواده نداشت تا اینکه خیلی چراغ خاموش و خزنده، فروش سکه از طریق بانک مرکزی از بهار آزادی تا سکه امامی آغاز شد. 

به خاطر دارم سال ۱۳۶۶ که در شهر همدان شاگرد طلاسازی بودم به عنوان پاداش و عیدی به فرهنگیان و معلمان، سکه بهارآزادی اهدا می شد.

در آن ایام خواهرم که معلم بود سکه ای را که به عنوان پاداش عیدی گرفته بود برای فروش به من داد. در آن زمان سکه زیاد نبود سکه فروشی هم رواج نداشت و طلا فروشان به ندرت سکه معامله می کردند در هر صورت من توانستم سکه را حدود 5000 تا 6000 هزار تومان بفروشم.

یک خاطره و هزار تجربه

خاطره جالبی که فراموش نمی کنم فروش سکه طلا روی جعبه مقوایی توسط یکی از شاگرد طلافروش‏ ‏‏های بیکار شده بود. اول بازار زرگران همدان سکه فروشی می کرد و چون سکه را زیر قیمت می داد و بازار بعضی از طلافروشها را کساد کرده بود بعد از مدتی جلوی کسب و کارش توسط بازاری ها و اتحادیه گرفته شد .

این شاگرد طلافروش اولین سکه فروشی بود که به شکل غیررسمی در همدان و شاید هم در ایران فقط سکه می فروخت آن هم در کنار خیابان و روی کارتون پفک نمکی.

 اما همین الان در همدان حدود بیست واحد صنفی جواز سکه فروشی دارند و در شهر تهران هم حدود 700 واحد سکه فروشی دارای جواز کسب از اتحادیه صنفی طلا وجواهر تهران هستند.

در چند ماه گذشته هنگام انتخابات اتحادیه طلا و جواهر تهران 3500 واحد جواز کسب و کار از این اتحادیه داشتند که از این تعداد 2400 واحد طلا و جواهر فروش، 300 واحد آب شده فروش، 100 واحد تولیدی و 700 واحد سکه فروش دارای جواز کسب از اتحادیه صنفی طلا وجواهر تهران بودند که این تعداد فقط مختص شهر تهران و نه استان تهران است و در کنار این 700 واحد سکه فروشی حدود ۵۹۸ صرافی هم مجاز به معامله سکه هستند که جمعا واحدهای سکه فروشی  با جواز کسب دارها  ۱۲۹۸ می شوند و این یعنی یک فاجعه بزرگ برای تولید است که جای بسی تأمل و افسوس دارد.

طی سالیان سال مقام معظم رهبری ابتدای هر سال بر تقویت تولید وتولید کننده زحمت کش داخلی و حمایت از بازار داخلی و تکریم تولید کننده تاکید دارند اما در نیمه دوم سال ۱۳۹۶ بانک مرکزی به بهانه تنظیم بازار سکه تا اوایل نیمه اول ۱۳۹۷ «به نقل از روزنامه مشرق  به تاریخ ۵شهریور ۱۳۹۷ » شصت و دو تن و به تعداد تقریبی هفت میلیون و ششصد و پنجاه هزار قطعه سکه تمام بهار آزادی در اختیار ۱۱۴هزار نفر که سکه پیش خرید کرده بودند قرار گرفت و نه تنها حباب سکه کاهش پیدا نکرد بلکه چند برابر هم شد. یعنی فاجعه اسفبار و تغییر فرهنگ و ذائقه چند صد ساله مردم و سوق دادن مردم بجای  خرید طلای ساخته شده و حمایت از تولیدکننده و چرخه تولید به سمت دلالی و واسطه گری و رکود و خروج سرمایه از چرخه کار و فعالیت و به رکود بردن این صنعت.

که البته با آن وضعیت و با حباب دار شدن سکه، مردم به سمت خرید طلای آب شده و شمش هجوم بردند. درحال حاضر حباب سکه از دستمزد کار ساخته شده توسط کارگر زحمت کش با آن همه هزینه تولید بالاتر است این نیز نکته دیگری برای تامل و تفکر..!

این فقط نگاهی اجمالی بود در حوزه تولید صنعت طلا وجواهر مقصر کیست؟

پس از تصویب سقف نقل و انتقال ریالی در بانکها و الزام به ادامه اسناد مورد معامله برای مبالغ بالا باعث گردید سکه جایگزین انتقال ریالی شود چون سکه بهترین گزینه بود و همین عامل باعث حباب بیشتر در سکه و تقویت این رسته در بازار گردید این سیاستهای غیر کارشناسانه وعجولانه و بر موج بازار سوار شدن بانک مرکزی و رقیب بخش خصوصی شدن، باعث شد تولید وتولیدکننده طلا روز به روز در مظلومانه ترین شکل ممکن کوچک وکوچکتر شود و مثل شمع بر مزار صنعت تولید طلا ذوب و نفسهای آخر را بکشد.

در این اوضاع و احوال چند سوال در ذهن متبادر می شود:

۱-در کجای دنیا اینقدرسکه ضرب و به جامعه تزریق می گردد؟

۲-چرا در سیاست گزاریها از پتانسیل و ظرفیت بخش خصوصی در حوزه های مرتبط استفاده نمی شود و نظرات آنها اعمال نمی گردد؟

۳-چرا تولیدکنندگان طلا وجواهر و رسته های مرتبط از مجوزات قانونی محروم هستند و هیچ متولی یکپارچه ای وجود ندارد؟

۴-مسؤل تعطیلی و تعدیل نیروی کارگاه های طلا سازی کیست؟

۵-و از همه مهمتر چرا ترکیه که در  تاریخ نه چندان دور مصرف کننده طلا وجواهرات ایران بود الان  یکی از بزرگترین تولیدکننده وصادر کننده  طلا در دنیا شده است ؟

لذا از دولت محترم و عمل گرا و مسئولین مرتبط درخواست داریم که در اجرای طرح های صحیح و کارشناسانه در راستای تقویت تولید وصادرات طلا و جواهر و در اختیار قرار دادن تسهیلات و امکانات لازم با عنایت به تاکیدات موکد مقام معظم رهبری درباره حمایت از تولید و تولید کننده برای تقویت صنعت طلا علی الخصوص در بخش تولید، مساعدت و برنامه ریزی نمایند چرا که این هنر صنعت ظرفیت و پتانسیل اشتغال زایی بالا و ارزآوری  فراوان دارد .ان شاالله

بیشتر بخوانید:

تغییر زمان چهاردهمین نمایشگاه طلا وجواهر تهران

سند راهبردی طلا ، قربانی تغییر دولت ها

انتهای پیام/