رازهای طلاومینا

آرش حسین پور دبیر اتحادیه طلای اهواز در گفتگو با گلدنیوز از ظرافت های صنعت طلا و جواهر به رازهای طلاومینا یاد کرد.

گلدنیوز: امروز وضعیت صنف طلاوجواهر اهواز چگونه است و اهالی این هنر صنعت با چه چالش هایی رو به رو هستند؟

به دلیل برخی نا امنی ها، طلاوجواهر اهواز زودتر از سایر اصناف شروع به ایمن سازی محیط کسب‌وکار خود کردند و در این راستا از دزدگیر و درهای برقی را زودتر از سایر همکاران در کشور استفاده نمودند و نسبت به سایر هم صنفان خود در دیگر استان ها، کسب روزانه خود را تعطیل می کنند.

خوزستانی ها عموما تاجر مسلک هستند و علاقه خاصی به کسب وکار و تجارت دارند. تولید کننده های پیشکسوت نیز عموما شامل صنعتگرانِ تک کار بودند –از جمله پدر بنده- که صرفا برای نیاز مشتریانِ خود، دست به تولید مصنوعاتِ طلا می زند.

گلدنیوز: پدر شما جزء زرگران قدیمی اهواز بودند؟

ایشان از نوجوانی -12سالگی-به طور مستقل شروع به تولید کردند و سرمایه ای نداشتند تا وارد حوزه جعبه داری یا بنکداری شوند. این تولیدات نیز صرفا در جهت رفع نیاز مشتریانِ خودشان بود؛ از جمله گوشواره، دستبند، پابند و... مثلا یکسری پابندِ قدیمی تولید می کردند که لوله هایی سنگین وزن و توخالی بود و به صورت مفتول مانند، به مچ پا بسته می شد. البته ترک ها نیز از نظر فرهنگی عموما از طلای سنگین وزن استفاده می کنند ولی نمی دانم از این قبیل دستبند و پابند نیز بهره می بردند یا خیر!

گلدنیوز: در حال حاضر تولیدکننده های این چنینی در اهواز مشغول به کار هستند؟

یکسری از همکاران به سبکِ پدر بنده، هنوز از طریقِ اره کاری –دستی- فعالیت دارند؛ بدین صورت که طلا را قالب گیری کرده و شکل اولیه آن را به دست می آورند و سپس توسط اره مویی، پلاکِ نام یا شکلی خاص را استخراج می کنند. این روش بسیار زمان بر بوده و پِرتی –به اصطلاح دور ریز- طلای بالایی دارد.

امروزه صفحه ای چرمی میان میز کار و سطحِ مورد نظر قرار می گیرد و خرده طلا را روی خود نگه می دارد. این ذرات ریز طلا را "سواله کار" می نامند که وارد چرخه بازیافت می شود. این ذرات به همراه تمامی ذراتِ کفِ کارگاه و نیز چرمی که مورد استفاده قرار می گیرد، به یک نفر قالکار سپرده می شود.

گلدنیوز: به جز تولیدگرانِ دستی، افرادی نیز هستند که از طریق ماشین و تجهیزاتِ روز اقدام به تولید مصنوعات طلا نمایند؟

نسل جدید روی کار آمده اند که برخی پلاک های نام را با دستگاه لیزر تولید می کنند. این دستگاه ها حتی عکس را هم روی طلا چاپ می زنند. تعدادی کارگاه ریخته گری هم سابق بر این فعال بود که امروز جمع شده اند.

همچنین میناکاری که از عراق آغاز شده است، در اهواز رشد و توسعه یافت و هزار سال در اهواز و خوزستان قدمت دارد و "صائبینِ مندایی" این کار را انجام می دهند؛ بدین صورت که مینا را روی طلا می ریزند و سپس شروع به قلم زنی می کنند. تکنیک این کار را به هر کسی آموزش نمی دهند. این ها از عراق آمده اند ولی عربی نمی دانند.

گلدنیوز: این حرفه در اهواز رونق دارد؟

در 5 تا 6 سال گذشته برخی جوانان این روش را به صورت ویژه مطرح کردند و در سطح کشور پخش کردند. برخی طراحی ها را نیز مدرن کردند ولی مورد پذیرشِ قدیمی های -50 سال- پیشِ این رشته نیست و اعتراض دارند که چرا جوانان، مینا کاری را تخریب کرده اند. شخصا اما این روش را مورد تشویق قرار می دهم چون معتقدم این جوانان باید رشته مینا کاریی طلا را مدرن کنند. در غیر این صورت رشته مذکور حذف می شود.

گلدنیوز: این نوع ریختنِ مینا روی قطعات طلا به طور کلی "میناکاری" نام دارد؟

این ها قالبی از طلا را به شکل طلا در آورده و روی آن مینا می ریزند و سپس با قلم سطح طلا را تراش می دهند.

گلدنیوز: پس این هنر، خاصِ منطقه ای در عراق بوده است که به اهواز اورده شده و امروز جوانان با سبک و سیاقِ خود، دست به مدرن سازی زده اند...

این جوانان سال گذشته کاری جدید در حوزه میناکاری ساعت انجام دادند. همچنین پلاکِ اسم های بسیار زیبایی را تولید کردند. البته دیگر از میناهای پیشین –مخرج- استفاده نمی کنند. در این میان تنها طلایی که در کشور با عیار 22 / 900 ساخته می شود،چراکه به ثبتِ میراثِ فرهنگی و یونسکو هم رسیده است.

گلدنیوز: آیا این برند تولیدی جایگاهی در بازار فروش پیدا کرده و صادراتِ آن نیز رواج یافته است؟

این کارها بسیار سنگین ساخته می شود؛ تهران مرکز توزیع طلا و جواهر در کشور است و بسیار قوی و بدون رقیب است؛ تا حدی که تمام فعالان آذربایجان و اصفهان، کار خود را از کانونِ پایتخت پخش می کنند. یعنی هر چه در ایران طلا تولید شود، باید از طریق تهران پخش شود.

گلدنیوز: این "باید" به واقع صورت می گیرد و یا خود به خود اتفاق می افتد؟

چون حجم بنکداری در تهران بیشتر است، سفارش ها به صورت حق العمل کاری داده می شود و لذا کارها بیشتر از طریق تهران پخش می شود.

گلدنیوز: در حال حاضر در راستای خرید و فروش طلای دست دوم با چه معضلی رو به رو هستید؟

تا 15 سال گذشته تولید کننده ها با رشد رو به رو شدند. در این میان برای عده ای از جمله پدر بنده، تولید صرفه اقتصادی نداشت. چراکه پروسه ای زمان بر بود ولی فروش به افرادِ بیشتر، درآمد بالاتری داشت. خاصه اینکه در آن زمان کوره های القایی و روش های آب کردن نوینِ طلا وجود نداشت و زمان بیشتری صرفِ این کار می شد.

گلدنیوز: شما استان خود را جز نخستین ها در کشور دانستید که ایمنی را وارد صنف طلا و جواهر کرده اید؟ از نظر بیمه آیا حمایتی صورت می گیرد؟

بیمه ها هیچ پوششی برای طلای دزدی ندارند؛ عدم موفقیت کسب و کار در صنف ما یک پکیج دارد که خاک یکی از آن هاست. خاک به واقع بازار طلای ما را تهدید می کند. شدت داغی هوا به قدری است که مردم نمی توانند زودهنگام از منازل خارج شوند و همین امر فروش ما را تهدید می کند.

گلدنیوز: در این بین با توجه به اقلیم، اجازه کسب و کار در ساعات زمانی بیشتر به شما داده نشده است؟

تقریبا هر سه مغازه در بازار اصلی اهواز یک پلیس مسلح دارند که نشان از نا امنی بسیار بالا در منطقه است.

گلدنیوز: هیچ تدبیری بدین منظور صورت نگرفته است؟

معاونت پیشگیری استان، اماکن و کلانتری جلسه برگزار می کنند که ماحصلِ آن تجهیزِ بیشتر به خدمات امنیتی است. ما سال 80 دوربین مدار بسته داشتیم ولی اماکن که نمی خواست کسی به خیابان اشراف داشته باشد، دستور جمع آوری دوربین ها را داد ولی امروز به ما دستور داده که از دوربین مدار بسته استفاده کنیم.

از طرفی گرمای فوق العاده زیاد  در کنار کرونا و گرانی بیش از حد طلا و نوسان قیمتی موجب عدم مراجعه مردم به طلافروشی هاست. مشکل دیگر خیانت طلای دست دوم است. سیاست های متغیر و تحریم ها نیز وجود دارد. همچنین رزین های وارداتی معضلاتِ قیمتی خاص خود را دارد.

ما در برخورد با طلای دست دوم هم خلأ قانونی داریم که برای مقابله با آن فقط نیازمند یک تبصره و ماده هستیم.

گلدنیوز: این خلأ قانونی صرفا مختص استان شما نیست و ما در کفتگو با فعالان این صنف از چالش فضای مجازی و طلای دست دوم یاد می کنند. راهکار چیست؟

در وهله نخست فروش طلای دست دوم توسط هر واحد صنفی باید خلاف اعلام شود. این مسئله فرار مالیاتی محسوب می شود. از دیگر سو اگزماهای پوستی از طریق طلای دست دوم منتقل می شود. شما کارگران طلا را ندیده اید. بسیاری از این افراد جوان هستند و حتی میز کار ندارند. این ها روی زمین می نشینند و فقط موم را آب می کنند. حال تصور کنید در یک اتاق 10 متری 4 میز کار وجود دارد که این فرد باید میان 4 میز کار روی زمین بنشیند و کار کند. خاصه با حقوق اندکِ کمتر از 100 هزار تومان تا پول حلال به دست آورند. چنین کسانی با خرید طلای دست دوم توسط مردم، حذف می شوند.

گلدنیوز: در این بین تنها راهکار، جرم انگاری است؟

راهکار تشخیص نیز باید بر عهده ما باشد. یعنی مسئولیت با اتاق اصناف و تشخیص با اتحادیه ها باشد! در این صورت اگر اتحادیه هم زیر سوال برود، اشکالی ندارد.

گلدنیوز: شما با چه مشکلات دیگری رو به رو هستید؟ خاصه اینکه اهمیت بازرسی در این صنف بالاست.

مشتریان عموما به منظور گران فروشی شکایتی را مطرح می کنند. ما یک مورد داشتیم که اجرت کار بسیار بالایی دریافت شده بود چراکه اجناس انحصارا از طریق تهران پخش می شود و اگر دفاتر تبریز و اصفهان هم فعال شود، جنس به این صورت از طریق تهران گران فروخته نمی شود. یکی از دلیل این امر نیز زیاده طلبی بنکداران است.

گلدنیوز: و اجرت بالا موجب کاهش رغبتِ خریدار می شود...

ما نیز می دانیم بسیاری اجرت ها اجحاف است؛ همین امر موجب رقابت کاذب می شود؛ به صورتی که هم کیفیت و هم اجرت کار نسبت به یک جنسِ گران قیمت کاهش می یابد و لذا مردم به سمت خرید کارهای فِیک کشیده می شوند و در نهایت ضرر این کار متوجه صنف است.

انتهای پیام/